یاخود ازال. شه مفرد غائبه
او خصوص اولوب، بعیده اش
رت ایچوندر قریب ایچون
»بو و متوسط ایچون شو
قوللانیلیر. عر: ذلك، تلك. فاه
اك. — بعضا عینی معناسنه
كلیر: او كون اعاده ایتدم
ینه او ادم كلدی: حالا او اوده
میسكز ؟ — بعضا ده مجرد تعظیم
ایچون اولور: اول غدای لم
یزل حقیچون ! او نبی ذیشانك
مبارك اغزندن ؛ او كریم ابن
كریم ابن كریم. — ا زمانه

yahut azal şeh müfret kayba o husus olup baide aş rt içindir karib için bu ve mutavassıt için şu kullanılır ar zülün telin fa an bazen aynı manasına gülür o gün iade ettim yine o adam geldi hala o avda meysiniz bazen de mücerret tazim için olur ol gıda lem lem-yezel için o nebi zişanın mubarek ağızından ev keram ibn keram ibn kerama zamana

دلالت ایدر اسملر له ظروف
زمانیه تشكیل ایدر: او انده ، او
ساعت، او كون ، او كیجه ، او
وقت، او سفر، او دفعه. بونلرك
قریب ایچون مقا باری بو»
ایله تشكیل اولنور: بو انده ،
بو ساعت و سائره . ا كذلك
مكان بیان ایدن بعض اسملرله
طروف مكانه تشكیل ایدر:
او یر ، او یان ، او طرف، او
ت. او بو، شو بو أوته كی
بر یكی، خلق. ! او قدر، او
مقدارده. او كبی اویله ، او
مثلی: او كبی ایشلر ده عجله
ایتمك اولماز. ١ او یولده اویله ،
او طور ومسلكده ، او كیدیش
و ترتیسله . )احوال سائره ده
تصریغجه ضمیر اولان »اودن
فرق اولمیوب ، جمعی دخی اونلر
ویا انلر اولور. — اسم اشارت
اولان اونك ضمیره او دن
تفریق اقتضا ایدر. ضمیر اولانی
بن و سن مقابلی، اسم اشارت
اولانی ده بو» و شو مقا
بلیدر. او ادم و او ا تلر كبی صفت
مقامنده بر اسمله قوللا نیلانی
اسم اشارتدر. لام ایله »اول
استعمال بزجه اسكیوب متروك
حكمنه كچمش؛ ویالكز كتابت
رسمیه نك »اول بابده » كبی
بعض تعبیراتنه منحصر قالمشدر.)

delalet eder isimler lehu zuruf zamanya teşkil aydır o anda o saat o gün o gece o vakt o sefer o defa bunların karib için m bari bu ile teşkil evlenir bu ende bu saat ve sâire kezalik mekan beyan eden bazi esimlerle taraf mukana teşkil eder o yer o yan o taraf o ot o bu şu bu öteki bir yeni halk o kadar o mikdarda o gibi oyla o misili o gibi işler de acele etmek olmaz 1 o yolda oyla o dur vemslikte o gitiş ve tertiple ahval saire de takrirce zamir olan odan fark olmayıp cemi dahi onlar veya enler olur esim işaret olan onun zamire o den tefrik iktiza eder zamir olanı bin ve sin mukabili esim işaret olanı de bu ve şu m belidir o adam ve atlar gibi sıfat makamında bir isimle kulla neyelanı esim işarettir li-üm ile ol istimal bizce eskip metren hükmüne gecmiş veyalıkız kitabet resmiyenin ol bapta gibi bazi tabiratına münhasır kalmıştır

Kamus-ı Türki | Sayfa:183 | Sıra:4

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük