لسان - lisan
لسان / lisan
Lehçe-i Osmani
لسان اس. اغجزده كی دیل زبان
بر قو مك عمجه سی ولغتی —
لسان اشنا دیلماج ر سخصك قوللاندیغی
طرز كفار — لسان حال اغیز
ا مزدن و)ضعله اڭلا تمه — لسانه
و.
گلمك گویا اولمق مذموم اولمق — بعض
سیوری شیلر لسان البشور لسان تور
ای كو ز یاپراغی لسان حمل سیغیرلو
بایراغی — حیه — الشوط — ظبی
العصافیر قوش دیلی دیش بوداق —
لسان الكلب سینا غلوس مزمار
دی دی ك دیلی — هره .
لسانا شفاها ج السنه .
lisan es elimizdeki dil zeban bir kuvv mekk amcası lügatı lisan aşına dilmecer şahsın kullandığı tarz küffar lisan hal ağyız ağyıza mezzden vazla enla temeh lisana ve gelmek güya olmak müzemmim olmak bazi sivri şeyler lisan elbeşer lisan tür ay köz yaprakı lisan haml sinirli bayrağı haya alıp zubi alasafyr kuş dili dış budak lisan elkelb sine golos mizman de din dili here lisanen şifâc alsına
Lehçe-i Osmani | Cilt:2 | Sayfa:1310 | Sıra:9