سر - ser
سر / ser
Lehçe-i Osmani
—
سر اس باش دیه رأس زروه
اوچ نهایت — سراپا سر تسر
باشدن ایاغه بر اوجدن بر اوجه —
سراسر باشدن باشه — سراسمه —
سر اغاز ابتدا — سر افراز سر
افكنده سر امد — سرانجام — سرباز
سربست سربلند — سرو بن.
سرتاج سرتیز سرخوش — سرحد
سرداده ظهور یاقنه سسر ر شته بهانه
سر اسیب — سرزده — صرزنش
sırr es baş de res zirve üç nihayet serapa serteser baştan eyağa bir ücden bir oca seraser baştan başa serasime sırr ağaz ibtida sırr ifraz sırr ifkinde sırr amed serencam serbaz serbest serbülend serv bin sertac sertyiz sarhoş serhad serdade zuhur yakana sırr r şete bahana sırr asib serzede sarfına
سرفرو سركش — مر مو سرو
سامان ازسرتو یڭی باشدن — بسرو
چشم باشی ای ستنه — یعض شیلرك
باشی انار گله امر اور
باشی نار كله سری — امر و رئیس
معناسنه سراخور — سر بو ابین —
سر چشمه سر خیل — سر خدمه
سردار — مر عسكر سر كاتب —
سر كار ایش باشی رااس امور —
سركرده ق ق
رون سرو دمی.
serfüru serkeş mır müv serv saman azsrtv yeni baştan hüsrev çeşm başı ay setine bazi şeylerin başı enar güle emer vur başı nar güle seri emer ve reis manasına serahor sır bu abıyen sırr çeşme ser hayl sırr hadıma serdar mır asker sırr katip sırr kar iş başı res umur sergerde k k run serv demi
Lehçe-i Osmani | Cilt:2 | Sayfa:1162 | Sıra:12