قاشیق - kaşık
قاشیق / kaşık
Lehçe-i Osmani
قاشق او بولمش قاشنمش الت.
— تخته باغه چمشیر قاشیق معلقه
خوشاب قاشیغی كی چوگی طاتلو قاشیغی
بر قاشیق صو جزئی شی فاشیغك
كاسه سی — قاشیق اتمق چوق یمك
قاشیغیله ویروب صاپیله گی ز چیقرمق
اطراد سزلق.
قاشیق دشمنی خانه خلقی عیال ١٠ غیزینك
قاشیغی دگل حدندن تحمانمدن خارج
— قاشیق اونی صلیبیه دن خشیشه
المعالق لاذلیه دن خشیشه الفنق.
âşık o bolmuş kanmış alt tahta baga çimşir kaşık muallaka hoşab kaşıkı ki çoğu tatlı kaşıkı bir kaşık su cizyi şey aşın kasesi kaşık atmak çok yemek kaşıkıyla verip sapıyla giz çıkmak itrad sizlik kaşık düşmanı hane halkı ayal 10 gayyızının kaşıkı değil hadından tahammülünden hariç kaşık onu salibiyyeden şişe almamak lazikıyeden şişe elfine
قاشلقتجی المسی معروف طاشدر.
قاشیق جی اوردی چی كوك تراشلو
ادم موشموله یو زلو ٠
جزوی شی معناسنه بر ایچیم صو كبی
بر قاشیق چوربا بر قاشیق صوده
بوغمق مبانغهء عداوت .
قاشیقجین ایردك.
kaşıkçı alması maruf taştır kaşık cey everdi çy gök tıraşlı adım muşmula yûzlu ve cüzü şey manasına bir icim su gibi bir kaşık çorba bir kaşık suda boğmak mebaliğe adavet kaşıkçın ayardık
Lehçe-i Osmani | Cilt:1 | Sayfa:605 | Sıra:5