س - sin
س / sin
Lehçe-i Osmani
سین ممله الفباء عثمان نك اور
سس مل م ا فه
اجی حرق ایجد حس اسنده
اتمش صایلور —» .
صاد حرفی تركیده ق الاصل عفقود
اولوب حالا حر كه مفخمه ایله اوقونان
سینلر عموما صاده و اكثر مجزوم سینلر
زایه تبدیل اولنمشدر صاب صاپمق
صابان صاپان صاتمق صاجمق اصلنده
جا
تن سینله در كذللنی اولمز بگنمز
بكمن اصلنده اولماس بگخماس و سائره .
sin mümile elifba osmannın vur ses üffe acı hark icad his esinde atmış sayılır sad harfı türküde k elasl mefkûd olup hala har ki müfahhama ile okunan siyyenler umumen zade ve ekser meczum siyyenler zaya tebdil evlenmiştir sab sapmak saban sapan satmak saymak asılanda ca ten siyyenle der gönüleni olmez bğnmz benim asılanda olmaz bğhmas ve saire
Lehçe-i Osmani | Cilt:1 | Sayfa:430 | Sıra:1