دیكن - diken
دیكن / diken
Lehçe-i Osmani
دیكن ع نباتده بولنان سیفری
ق و دیك اینه لر كرپی گل خاری
شوك دشمن مانع حائل خار مصر دیكنی
اقاسیا ایلمز دیكن یان مرسینی اشك
دیكنی انكر یبان انگناری كنگر
پیغمیر دیكنی و ابراهیم دیكنی دود الماسی
— بوغا دیكنی تیمور دیكنی جو بان
قالقیدان . چاقردیكنی بش پرماق
دو دیكنی مغیلا ن سنجان دیكنی عوسجه ق
— پچ
١ ق دیكن ن انسانه دوگن یار ار دوه یه
دیكن . دیكن اولمق عدو عد اولمق .
diken a nebatta bulunan sifri k ve din ayana ler kirpi gül harı şun düşman mani' hail har mısır dikini akasya elimiz diken yan mersanı aşın dikini enker yaban enzarı kenar peygamber dikini ve i̇brahim dikini devd alması boğa dikini demür dikini cev ban kalkıtan lâkırdısını beş parmak dü dikini mugaylan sıncan dikini avsece k pek 1 k diken n insana doven yar er dü ye diken diken olmak adüvv add olmak
Lehçe-i Osmani | Cilt:1 | Sayfa:417 | Sıra:6
diken - دیكن maddesi sözlük listesi
Lehçe-i Osmani sıradaki maddeler