امین - Emîn
امین / Emîn
Kamus-ı Türki
ا ٣ ا صه عر. : امینه . جم
مس امناء. )ه امن» دن صش)
.١ قورقوسز، قورقماز، امنیت
صاحبی بوراده كندی اومده
كی امینم. .٢ شبهه ایتمین،
موثوقأ بیلن: ایشك بویله اولده
یغندن امین میسكز ؟ .٣ برینه
امنیت و وثوق و اعتماد ایدن:
بن او ادمدن امین ایدم. .٤
قورقلمیا جق، امنیتلی بوراسی
a 3 ısa ar emyene cem mes ümenâ emen den beş 1 korkusuz korkmaz emniyet sahibi burada kendi avımda ki aminim 2 şüphe etmin mevsukan bilen işin böyle evvelde yerinden ümyen meysiniz 3 birine emniyet ve vüsuk ve itimat eden bin av adımdan ümyen eyydim 4 korkulmaya cak emniyetli burası
امین یردر. ٥ كندیسنه امنیت
اولنه بیلن، موثوق ، معتصد :
كندیسی امین ادمدر؛ امین بر
ادمله كوند ركز. ااالای امینیء
بر الایك امور حسا بیه سنه
باقان ضابط كه بیكباشینك
مادوننده در. ا بلوك امیق بر
بلوكك امور حسابیه سنه باقان
كیمسه كه چاوشك مادوننده در.
ا صندیق امینی وزنه دار،
صندقكار ا فتوی امینی ٤ باب
مشیختده علمادن بیوك مأمور.
ümyen yerdir 5 kendisine emniyet olana bilen mevsuk mutat kendisi ümyen adamdır emyen bir adımla gün regiz ahali emini bir alayın umur hisa bi sene bakan zabit ki binbaşının madununda dera bilvin açık ber bülükün umur hesapya sene bakan kimse ki çavuşun madununda der dera sandık ümünü vezine dar sandıkkar a fetva ümünü 4 bab meşihatta ulemadan büyük memur
Kamus-ı Türki | Sayfa:170 | Sıra:4
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük
Emîn - امین maddesi sözlük listesi
Kamus-ı Türki sıradaki maddeler