١ [ سه ) ذاتا مصدر او—
مست )لان »امن ه ادات

1 se zaten mastır o mestlen ümüne edat

مصدریت الحاقیله حاصل اولمش
یا كلیش بر لغت اولوب، هر بی
دكلدر) .١ امینلك قورقو
سزلق: تنها صوقاقلرده كیجه
امنیق محافظه ایچون متصل
قول كزدیریلیر. .٢ ك وگنمه ،
اعتماد، و توق او ادمه امنیت
جا ثز دكلدر؛ بو ادم شایان
امنیتدر؛ بن كندیسنه امنیت.
ایتدم. ا امنیق سوه استعمال
ایتمك ع بشقه سنك امنیت ایتمه
سندن بالاستفاده طولاندیرمغه
قالقیشمق. امنیت صندیغی ع
اوفق تفك معاملاته كیریشن بر نوع
انقه امنیت عمومیه عبر مملكتك
ضبط و ربطنده و امور ضابطه
جه اولان امینلك و اسایش.

masdarıyat ilhakıyla hasıl olmuş ya gülüş bir lügat olup her bi değildir 1 eminlik korku sizlik tenha sokaklarda gece emniyet muhafaza için muttasıl kul gezdirilir 2 k vğnme itimat ve tok o adama emniyet ca biz değildir bu adam şayan emniyettir bin kendisine emniyet ettime emniyet seve istimal etmek a başka senin emniyet etme senden bil-istifade dolandırmağa kalkışmak emniyet sandıkı a ufak tefek muamelata girişen bir nev arka emniyet umumiye iber memleketin zabıt ve rabtında ve umur zabıta çi olan eminlik ve asayiş

Kamus-ı Türki | Sayfa:168 | Sıra:13

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük