ام - İm
ام / İm
Kamus-ı Türki
ا ام و یم ، یم. فل ل »امك خ
ج م مصدر غیر مستعملندن مضا
رعك نفس متكلم و حده صیغه —
سیدر. دائما خیر یریتی طونان
بو اسم یاصت ویا طرفدن
صكره بولنوب ، اونك اخری
ساكن ایسه ، همزه حصسذف
اولنارق حركه سی ماقبلنه ویریلیر
و متحرك ایسه »یم» ، یز»
صور سسصده قوللانیلیر. ١ وارم،
موجودم، بولورم: بنم، بوراه
ده یم ، بن ایی یم، بن تركم. تصریف
بو وجهله در:
)مضارع)
ام از
سك سكز
در درلر
)ماضئ شهودی)
ایدم ایدك
ایدك ایدكز
ایدی ایدیلر
)ماضی نقلی)
ایمشم ایمشز
ایی مشسك ایمشسكز
ایمش )در) ایمشلر )در)
)شرطیه )
ایسه م ایسه ك
ایسە ك ایسەكز
ایسه ایسه لر
)صیغه حالیه )
ایكن.
دیكر صیغه لری متروك اولوب،
»اولمق» فعلندن استعاره
اولور. عغربیده فعل اسنادی
بولونمدیغنه قیاسا ، حدث و زمانی
و فعلك كافه احوال و شرائطی حائز
اولان بو كلمه لره »ادات اسناد»
a üm ve yem yem felel ümün h cim mastır gayr müstamelinden meda muzârin nefis mütekellim ve hada sığa sidir daima hayr yeriyeti donan bu isim yası veya taraftan sonra bulunup onun ahiri sakin ise hemze hazf evlenerek harekesi makabiline verilir ve müteharrik ise yem yez sor sesinde kullanılır 1 varım mevcutum bulurum benim bura de yem ben ayı yem ben terkim tasrif bu vechle der muzari üm az sin siniz der derler mazi şühudu eyydim eyydik idin idiniz idi aydılar mazi naklı aymışım aymışız ayı mışsın aymışsınız aymış der imişler dür şartya eyysem eyysek eyysek iseniz ise aysa ler sığa halı iken diğer sığa leri metren olup olmak fiilinden istiare olur irbîde fiil isnatı bulunmadığına kıyasen hades ve zamanı ve fiilin kafe ahval ve şeraiti haiz olan bu kelime lere edat isnat
نامنی ویرمك ف
یر مك علم صرفجه بیوك
بر خطاد ر. ا ق
namını vermek f yer mekk ilm sarfça büyük bir ak
Kamus-ı Türki | Sayfa:161 | Sıra:9
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük