الا - İllâ
الا / İllâ
Kamus-ı Türki
١ ل ده عر. .١ استثنا بیان
ط ایدر، دن بشقه ، دن ماعدا،
مكر یر قالماز اصلا دشمنه الا
بیابان عدم. . .٢ )ان. لا)
اولمدیغی حالده ، عكسی حالسده :
مكتبه كیتملیسك و الا سنی اولاد
لقدن چیقاریرم. ) بو معناده
اكثریا و او ایله قوللانیلیر.) .٣
تر. هله ، علی الخصوص: اوی
چوق سورم الا طاوشان اوینی؛
)بو حالده مد سز الله» صورتنده
تلفظ اولنور): الا اونك دوری.
.٤ تر. مطلقا، سهمه حال: الا كله
جكسكز دیه اصرار ایتدی.
1 l de ar 1 istisna beyan ve eder den başkadan maada meğer yer kalmaz asıla düşmana ela beyaban adem 2 in la olmadığı halda aksi halda mektepekitmelisin ve ela seni evlad lakktan çıkarırım bu manada ekseriya ve o ele kavllanılır 3 ter hele ali elhusus o çok severim ela tavşan onu bu halda met siz alla suretinde telaffuz evlenir ela onun deviri 4 ter mutlaka seme hal ela güle çiksiniz de ısrar etti
Kamus-ı Türki | Sayfa:153 | Sıra:6
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük