اكال - Ekkal
اكال / Ekkal
Kamus-ı Türki
ص ص عر. )»اكل دن
اكا ل حمبه چوق یین، اوبور.
)»ا كول» داها مستعصلدر.)
اط. اطرافنده كی اتلری چو.
ریدوب محو ایدن ) یاره ).
s s ar ekl den ekkâl haba çok yiyen obur a gül daha müstameldir o etrafındaki atları çü edip mahv eden yara
Kamus-ı Türki | Sayfa:143 | Sıra:21
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük