اقران - Akrân
اقران / Akrân
Kamus-ı Türki
: سد. جم. عر. )فد .٢
اقران . قرن ، لسانمزده غیر
مست ملدر. ظن اولندیغی كبی
قرین ؟ جمعی دكلسدر، اونك
جمعی قر نا» در.) اشلر، یاش
ویا رتبه و صنف و حالجه مساوی
و ممائل اولانلر، امشال : اقران
و مثالندن كری قالمق بین
لاقران ع امثالی اراسنده ك
تر. فد. اش ، مماثل ، مشابه :
او سنك اقرانڭ می؟ قرانلرینی
دعوت ایتدی.
sed cem ar fed 2 akran kıran lisanımızda gayr mest müldür zann evlendiği gibi kıryen cemi değildir onun cemi kır na der aşlar yaş veya rütbe ve sınıf ve halca müsavi ve mesail olanlar emval akran ve misalından geri kalmak beyn akran a emsalı arasından ter fed eş mümasil müşabih o senin akranın mi kıranlarını davet etti
Kamus-ı Türki | Sayfa:142 | Sıra:1
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük