اذن - İzin
اذن / İzin
Kamus-ı Türki
١ ٠٠ سده عر. بر ایشده ممغو.
اذن! عیت و یساغك رفعی،
رخصت ، دستور ، اجازت : اذن
ویرمك مأذون ایتمك: اذن
المق عمأذون اولمق: باذذالء
اللهك ادنیله . ١ مجه قوغمه ،
طرد ، خدمتدن اخراج اوشا .
غنه اذن ویردی. ااعقه حعزی
مك و حق منمی اسقاط . ١ .
اون سكز یاشنی اكمال ایدنلره
تجارت ایتمك ایچون ولی ویا
و صیلری طرفندن ویریلن
مساعده . [ اذن سفینه ) بر
سفینه نك صیر و سفر ایتمسی ایچون
ویریلن مساعده نامه .
1 00 südde ar bir işte memlu izin ayn ve yasakın refi ruhsat düstur icazet izin vermek mezun etmek izin almak mezun olmak bazzali allahın andıyla 1 mecce kovma tard hizmetten ihraç ona gunne izin verdi saika eazı mekk ve hak menimi ıskat 1 on sekiz yaşını ikmal edenlere ticaret etmek için vely veya vasîleri tarafından verilen müsaite izin sefine bir sefînenin sır ve sefer etmesi için verilen müsaite nama
Kamus-ı Türki | Sayfa:86 | Sıra:1
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük