احسان - İhsân
احسان / İhsân
Kamus-ı Türki
ش جم: ا حسا.
صدد. عر. جم
احسان نات. ) حسن دن
مص. افعال) .١ اییلك ایتمه ،
ş cemmâ hisa saded ar cem ihsan nat hasen den mas ef`al 1 ayılık etme
كوزل معامله . ز. .٢ قك
بخش ، اعطا كندیسنه كوزل
بو ات احسان ایتدی. .٣
و و یلن، باغشلانان شی، عطیه ،
ق احسان شاهانه توزع
اولندی ف شسایت ،
اولشدی. .٤ لطف ، بگ ی
كرم احسان بیورك ای سو
ایی ) و معشا ایله استعمالی
ق ق [ . حسا چ ع
نابمعلدر.) ا احسان علی الا دا
احسان اوستنه دنیا
الا حسان بالتمام ع برشئ ویر
تمامیله ، تتماتپله ویریلملیدر.
güzel muamelez 2 pek bahş ita kendisine güzel bu at ihsan ayetti 3 ve veylen bağlanan şey atiyye k ihsan şahane tevezzu evlendi f şikayet ölüştü 4 lütf beyi gerim ihsan biverin ay sev ayı ve mana ile istimalı k k hisa ç a nabmaldr a ihsan ali ela da ihsan üstüne dünya ela hisan bi't-tamam a berşi ver tamamıyla tetimmâtıyla verilmelidir
Kamus-ı Türki | Sayfa:77 | Sıra:17
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük