اتباع - İtbaa
اتباع / İtbaa
Kamus-ı Türki
سذ. غره اتباع دن
! تباع ا مص. افعال. انجق بورا
ده مصدریت معنا سی مقصود
زكلدر) م. بر كلمه نك ارقه سندن
si gurre etibba den teba a mas ef`al ancak bura de masdarıyat mana si maksut değildir m bir gelmenin arka senden
لفظا اوكا مشابه اولارق ایراد
اولنان لفظ مهمل : ات مات ،
ح ملیج كبی: اتباع ایچون
ایراد اولنمش بر لفظ مملدر
دینلیر ق
lafzen ona müşabih olarak irat evlenen lafz mühmel at mat h mülü gibi etibba için irat evlenmiş bir lafız mümildir denilir k
Kamus-ı Türki | Sayfa:68 | Sıra:3
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük