آنف - Ânif
آنف / Ânif
Kamus-ı Türki
١ . ص عر. ا نفه . )»انف»
انضف دن سفا ماضیده پك
قریب ، بر ونك اوجنده اولاجق
صورتده یاقینده كچن. — اكثریا
انف الذكر ، انقف البیان كبی
تعبیراتده بولنوركه دمینجك ویا
از یوقاریده ذكر و بیان او.
لنان دیمكدر. — ماده انفه ،
افادات انفه كبی تعبیراتده دخی
بولور
1 s ura nefh anif anif den sfa mazide pek karib bir vennin ücünde olacak surette yakyanda gecen ekseriya anif elzikr anif alapyan gibi tabiratta bvlnvrke demincek veya az yukarıda zeker ve beyan ev evlenen demektir mda enfe ifadat enfe gibi tabiratta dahi bulur
Kamus-ı Türki | Sayfa:57 | Sıra:15
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük