آغزٖ - ağız

آغزٖ / ağız
Kamus-ı Türki


—) یاخود اغیز . —. ) اغمق ،
فڭ دن) .١ انسان و حیوا
آ اتك یوزلرینك الت قسمنده
اولوب یمكه وسس چیقارمغه
یارایان دلیك، فم ، دهان. .٢
ایچی بوش قابلرك وسائر
شیتلرڭ مدخل ، ابیق طرف:
نجره ، دستی ، فرون. مغاره
اغزی. .٣ الات جارحه نك
كسكین طرف: قلیج ، بیچاق
اغزی. ). بعض التلرك اوجی،
ایش كورن طرف : اناختار ،
قلم اغزی. ٥ كیریله جك ویا
چله جك بریرك مبد ی، مدخل ،
باش: یول اغزی. .٦ نهرڭ


yahut ağyız ağmak an den 1 insan ve hayvan a atın yüzlerinin alt kısmında olup yemki ses çıkarmağa yarayan delin fem dihan 2 ici boş kapların vesair şitlerin medhal açık taraf necre desti fırın mağara ağızı 3 elet cârihanın keskin taraf kılıç bıçak ağızı bazi altların ücü iş gören taraf anahtar kalem ağızı 5 geriyle çik veya çile çik birinin abd y medhal baş yol ağızı 6 nehrin



قوللانمق اداره لسان ایتمك.
ااغزی دوشك بوش بوغاز.
ا یاوری اغزی پارلاق پنبه رنك.
ا اغزی یوق بیكناه ، ساكن
اایومشاق اغزلی قولای كم
الیر )حیوان) .


kullanmak idare lisan etmek ağızı düşün boş boğaz a yavru ağızı parlak penbe renk a ağızı yok bigünah sakin yumuşak ağızlı kolay kim alır hayvan


Kamus-ı Türki | Sayfa:40 | Sıra:18

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.