متبين - mütebeyyin
متبين / mütebeyyin
Kamus-ı Türki
٤ — حق عر. ق متبیشه
میل »بیان» دن سف. تفعل —
4 hak ırk meşe mil beyan den seff fiil
تبین لازم اولدیغندن اسم مفعول
صورتنده یانك قحیله قوللا لم —
ملیدر) تبین ایتمش، میدانه
چیقمش، اثبات اولنمش، ظاهر،
بدیمی.
tepyen lazim olduğundan esim meful suretinde yanın hile kulla lem mülüdür tepyen etmiş meydana çıkmış ispat evlenmiş zahir bedimi
Kamus-ı Türki | Sayfa:1272 | Sıra:26