یمین - Yemîn
یمین / Yemîn
Kamus-ı Türki
—. ) صد. عر. جم : ایمان .١
یمین ا صاغ ال، صاغ طرف، صاغ :
یمین ویساره باقمامق ٤ صاغمه
صوله. .٢ اند قسم، سوكند:
یمین ایتمك ؛ یمین بالله ایتمك:
یمین بوزمق نقض قسم ایتمك:
یمین ویرمه یمین ایتدیرمك.
»سم تكلیف ایتمك. اك ٤ : !
یمینین ایكی صاغ ال ذوالیمینین ،
ایكی الیله ایشلیه بیلن.
sad ar cem iman 1 yemyene sağ el sağ taraf sağ yemyen yesâra bakmamak 4 sağıma suyla 2 ant kısm sevkend yemyen itimin yemyen billah itimin yemyen bozmak nakz kısm ayetimin yemyen verme yemyen ettirmek sem teklif etmek an 4 yeminyen iki sağ el zvalymynyn iki eliyle işli bilen
Kamus-ı Türki | Sayfa:1558 | Sıra:9
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük