هیبت - Heybet
هیبت / Heybet
Kamus-ı Türki
م . سث عر. .١ قورقو
هیبت و حرمت حسنی اویاند —
یراجق حال و میأت ، مهابت: ار
سلانك هیبتی چوقدر. .٢ مهابتلی
یرذاتك رویتندن حاصل اولان
قورقو و حرمت و تعظیم حسی :
میبتدن دیلی طوتلدی.
m si ar 1 korku heyet ve hürmet hissini oyandı avyandıracak hal ve mıt mehabet er selanın heybeti çoktur 2 mehabetli zatın rüyetinden hasıl olan korku ve hürmet ve tazim hisi muhabbetten dili tutuldu
Kamus-ı Türki | Sayfa:1519 | Sıra:13
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük