همایون - Hümâyûn
همایون / Hümâyûn
Kamus-ı Türki
و — ص . فا. ١ قوتلی ، سعا
همایون دتلی ، خجسته مبارك
طالع ممایون نام ممایون . .٢
ve s fa 1 kuvvetli sana hümayun detli huceste mubarek talih hümayun nam hümayun 2
صاحب دوات و سلطنت اولان
پادشاه ذیشان حضرتلرینه
منسوب و متعلق ، شاهانه ،
ملوكانه ، سلطانی: سرای همایون ،
سرای پادشاهی: اندرون همایون
اسكی سرای. وقتیله حرم
خاص: امدئ دیوان همایون ع
باب عالینك مابین همایونله اولان
مخا برا تنه مخصوص قلم
دیوبان همایون قلمی باب عالیده
معاهد لرك. فرمانلرك، براتلرك
قیسد و ضبطنه مأمور دائره
خط ممایونء اساسا خط دست
همایون و علی الاطلاق جانب
حضرت پادشاهیدن صادر اولوب
رسما و علما اوقونان فرماز عالی:
كلخانه خط هایونی: باب عالیده
خط ما یون اوقوندی؛ اردوی
همایون ، دوننمای همایون. ا مو.
بر مقام.
sahib düt ve saltanat ölen padişah zişan hazretlerine mensup ve müteallik şahane mülukane sultanı saray hümayun saray padişahı enderun hümayun eski saray vaktıyla hurrem has imdi divan hümayun a bab alinin mabeyin hümayunla olan maha berren tene mahsus kalem kalemdipen hümayun kılmı bab alide me'ahid lerin fermanların beratların kayd ve zabıtına memur daire hat hümayun esasen hat dest hümayun ve ali el-ıtlak canip hazret padişahiden sadır olup resme ve ulema okunan fermaz ali külhana hatanı bab alide hat m yün okundu ordu hümayun dönenme hümayun a müv bir makam
Kamus-ı Türki | Sayfa:1512 | Sıra:15
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük