و - Ve
و / Ve
Kamus-ı Türki
ق لفظ
م حر. عمر. دذ ی، ده) هم،
و )ایله : عشرت و قمارك سیئه سی؛
باقسه ز و بكنیرسه كز الكز.
ا ولو ٤ اولسه ده ، حتی، بیله :
بونمكی یمم ولو اج قالسه م.
بو حرف عریی لسانمزده المده پك
نادر قوللانیلوب، لسان ادبیده دخی
اكثریا صو استعمال اولنە رق، پك
صوتوق و غیر طبیعی بر رنك آلیور.
بناء علیه اصتعصالنده احتیاطلی طاور! —
نوب مثلا برنجی مشالده »عشرتله —
قمارك سیئه سی» و ایكنجیسنده با —
زده بكنیرسه مز الكمز ، دیمك دها
طبیعی و سلیسدر.
k lafz lâfızım har amr de y de hem ve ile işret ve kumarın seyyiesi baksaz ve beğenirse gez eliniz a velev 4 olsa de hatta bile bevnimini yemim velev ecc kâlsam bu harf arryı lisanımızda alımda pek nadir kollanılıp lisan edebide dahi ekseriya su istimal olana rak pek soguk ve gayr tabii bir renk alıyor binaen aleyh istimalında ihtiyatlı dur nevb mesela berinci müşahede işretle kumarın seyyiesi ve ikincisinde ba zede beğenirse mezz alekimiz dimin daha tabii ve selistir
Kamus-ı Türki | Sayfa:1482 | Sıra:4
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük