مهابت - Mehâbet
مهابت / Mehâbet
Kamus-ı Türki
. ص. عر. )د هسمه د ز
مهابت ص مص ن ) شان
و اجلال و هیبت صاحی بر ذاتی
كورمكدن حاصل اولان احتراز
وحرهت و تعظیم حسی : پادشاهك
مهابتی؛ مهابت حكومت.
s urd hesme d z mehabet s musin şan ve iclal ve heyet sahi ber zeti görmekten hasıl olan ihtiraz vahrat ve tazim hisi padişahın mehabeti mehabet hükümet
Kamus-ı Türki | Sayfa:1437 | Sıra:16
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük