منصب - Mansîb
منصب / Mansîb
Kamus-ı Türki
١ سد. عر. جم: مناصب.
م ب ) نصب» دن سم. —
بین العوام زبانزدی: منصوب.)
.١ نصب و تعیین اولوناجق محل،
بیوك مأموریت ، مقام ، مسند :
مناصب عالیه . .٢ بر ایرماغك
دكیزه ویا بر چایك ایرماغه دو.
كلدیكی یر ، اغز ، قاوشاق:
ساقاریه نك ، مندرسك منصبی ؛
مناصب نیل. و
1 sed ar cem menasib menâsıbım b nasb den sem beyn el-devam zebanzeti mansub 1 nasb ve tayin olunacak mahal büyük memuriyet makam müsned menasib aliye 2 bir ırmağın denize veya bir çayın ırmağa dü geldiği yer ağız kavşak sakarye nk mindersin mansıpı menasib neyl ve
Kamus-ı Türki | Sayfa:1418 | Sıra:9
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük