منبع - Menba'
منبع / Menba'
Kamus-ı Türki
صم ] سد عر. جم: منایع
مستع ) نبعان دن سمر) .١ بر
صویك یردن چیقدیغی محل،
قایناق، بیڭار : طونه نك منبعی؛
منانع سیل. .٢ . بر حوادث
ویا خصوص وكیفیتك چیقدیغی
ر، محل ظور، مبدأ ، مصدر:
بو روایتك منبعنی بوله مدم او
ذات منبع لطف وكرمدر؛ منایع
موتوقه دن النان معلومانه كوره .
sum sed ar cem sanayi müstaid nebean den semer 1 bir soyun yerden çıktığı mahal kaynak bınar Tunanın menba mani' sel 2 bir havadis veya husus vekifiyetin çıktığı çıkdığır mahal nur mebde mastır bu rivayetin menbanı buyla metim o zet menba lütf vekrimdir sanayi müvemeden alınan maalımana köre
Kamus-ı Türki | Sayfa:1412 | Sıra:7
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük