منادا - Münâdâ
منادا / Münâdâ
Kamus-ı Türki
ق ]یا منادی. سد. هر.
دا ] )و نداه دن سمه . مفاعله)
كرك حرف ندا ایله و كرك
حرف نداسز اسمك چاغرمغه
مخصوص حالی. : تركجه ده منا —
دانك مجرددن فرق یوقدر؛
فارسیده خدایا» من دادر.
نه م ص مر. )ه ندم» دن
مناذمت ) م مثناهن لمصا
حبلك وندیملك ایتمه ٠
k ya menadı sed her da ve nüdeden semme müsaade gerek harf nida ile ve gerin harf nidasız esmek çağırmağa mahsus halı terkçe de mina danik mücerretten fark yoktur fariside hudaya min dader mas merra nedim den münasebet m mesnan lemma haplık venndimlik itime ve
Kamus-ı Türki | Sayfa:1409 | Sıra:17
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük