— — عر. جم مصامب.
مصیبت )طوغریسی: مصیبه )
بلای نا كهانی ، آفت داهیه :
] بو بخم ایچون بر مصیبقسر؛ انسانك
عقل و جسارتی مصائبده ا كل
شیلیرر ك ص تر ) زبانزدی :)
مو سوبت) منحوس ، لثیم،
مردار ، ملوث. نا پاك. نه مصیبت
قاری؛ نه مصیبت مركب، هر یره
بولاشدی ق

ar cem mesâib musibet doğrusu musibe bela na kehanı afet dahi bu beham icin bir musibetler insanın akl ve cesareti mesaipte a gel gelişilirer k s ter zebanzeti ve müv sevt menhus lessim merder mülevves na pak ne musibet karı ne musibet mürekkeb her yere bulaştı k

Kamus-ı Türki | Sayfa:1361 | Sıra:19

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük