مشغله - Meşğale
مشغله / Meşğale
Kamus-ı Türki
ش س حر. جم: مشاغل.
مشغله ) مشغل دن ص میمی)
ایش ، كوج، مشغولیت ، اوغرا —
şüs har cem meşagil meşgale meşgul den s mımı iş güç meşguluyat uğra
شیلان ایش: بو بر مشغله
عظیمه در: كثرث مشاغلدن
كله مدم. )جمعی دها مستعملدر.)
şeylen iş bu bir meşgale azime der kesret meşagilden güle metim cemi daha müstameldir
Kamus-ı Türki | Sayfa:1354 | Sıra:14
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük