مسند - müsned
مسند / müsned
Kamus-ı Türki
» ) سد. عر. )و سنود» دن
مسد سمفه افعال) ر ص بر
جمله اسمیه ویا قضیء منطقیه نك
اسناد اولنان جزئی كه نحوده
خبر و منطقده معمول دخی دینلیر:
)اته قدیمدر) قضیه سنده قدیم
sed ar ve sünud den mesed semte ef`al rass bir cümle isimye veya kaza mantıkyanın isnat evlenen cizyi ki nahvda haber ve mantıkta mamul dahi denilir ata kadimdir kaziyye sende kadım
مسنددر. ا مسندالیسهء قضیه
ویا جمله نه دیكر جز ی كه مسند
اوكا اسناد و حمل اولنور : یوق
ریكی قضیه ده لفظ جلال مسند
الیهدر. نحوده مبتدا دینلیر.
müsnettire msndalysei kaziyye veya cümle ne diğer cızı ki müsned ona isnat ve haml evlenir yok rıhı kaziyye de lafz celal müsned ileyhdir nahvda mübteda denilir
Kamus-ı Türki | Sayfa:1348 | Sıra:15
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük