محمود - Mahmûd

محمود / Mahmûd
Kamus-ı Türki


ه حصص. غر : محموده ق
محمود ] )حمد دن سمه) مدح و
منا اولنمش و اولنمه شایان
و صستحق: اخلاق محموده ؛ محمود
مصال اخلاق ممدوحه صاحبی.


e hısas girr mahmude k mahmud hamd den süme medh ve mena evlenmiş ve evlenme şayan ve müstahak ahlak mahmude mahmud masal ahlak memduha sahibi


Kamus-ı Türki | Sayfa:1304 | Sıra:17

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.