مجوسی - Mecûsî
مجوسی / Mecûsî
Kamus-ı Türki
— ص. س عر. : مجو—
محو سی ] سیه . دین مجوسه
تابع ، رردشی ، اتشپرست ویا
بونلره منسوب و متعلق: نوشیر
وان مجوسی ایدی؛ مجوسیلرك
ایینی؛ عادات مجوصیه .
s s ar mahv mahv si si den mecusa tabi kardeşi ateşperest veya bunlara mensup ve müteallik nuşyen van mecusi idi mecusilerin ayyanı adat tavsiye
Kamus-ı Türki | Sayfa:1294 | Sıra:7
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük