مجاز - Mecâz
مجاز / Mecâz
Kamus-ı Türki
—. سن. عر. )جواز دن)
مجاز معنای گیچ قوللا
نلمیوب مناسبت و مشابهق اولان
دیكر بر معنایه استعاره قوللا—
نیلان سوز، حقیقت مقانلی :
فلان محرر چوق مجاز استعمال
ایدییور بو سوزده مجاز واردر.
محا صه عر. )جواز دك م.
— ز افصال) .١ اجازت المش ،
sen ar cevaz den mecaz mana ğyç kulla kullanılmayıp münasebet ve müşabehet olan diğer bir manaya istiare kulla nilen söz hakikat kanlı falan muharrer çok mecaz istimal ediyor bu sözde mecaz vardır mahhâsa ar cevaz dekim mizz isal 1 icazet almış
مأذون. ] .٢ جائز ٠ حلال ،
مشروع ، غیر ممنوع ق
ق محح قك ١٠١ .١٨
mezun 2 caiz ve helal meşru gayr memnu k k mahal pek 101 18
Kamus-ı Türki | Sayfa:1290 | Sıra:6
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük