كی - Keyy
كی / Keyy
Kamus-ı Türki
كی سد. عر. )اصلی : كوی)
ط. یاره یی ویا بدنك معلول
بولنان بر یرینی قیزغین دمیرله
یاقمه اصولیكه عربلرده اسكیدن
بری مریی و مستعمل اولوب
الیوم فنا فائده سی تبین ایتمكله
طب جدیدده دخی استعمالی تعمم
ایتمكده در، یاق. بو ایشده قو.
للانیلان دمیره عربلر »كاویا»
وكیه مخصوص بر الته ده مك
كسریله »مكواه دیرلر.
ki sed ar ıslı koy ve yara yiy veya bedenin malul bulunan bir yerini kızgın demirle yakma usuliki araplarda eskiden biri mıryı ve müstamel olup elyevm fena faidesi tepyen etmekle tıbb ceditte dahi istimalı taammüm etmekte der yak bu işte kuvv kollanılan demire araplar koya vekye mahsus bir alta de mekk kesiriyle küvah derler
Kamus-ı Türki | Sayfa:1221 | Sıra:4
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük