كفایت - Kifâyet
كفایت / Kifâyet
Kamus-ı Türki
— یا غایه . سه عر. .١
كفا یت یتییمه ، غیر غاز
ده اولم: بو قدر كفایت ایدر
كفایت مقداری ، درجه غایه خ
یتیشه جك مقدار و درجه . .٢
اقتدار ، لیاقت ، اهلیت ، بر ایشه
كاف اولوب باشقه سنه احتیاچ
كوسترمه مه او اآدمك كغایقی
واردر ، ك غایتی مسلمدر. —
اكتفا و قناعت معناسیله غایت
ایتمك» دیمك پك طوغری دكلدر،
اكتفا دیم. ق
ya gaye se ar 1 kefa yet yetisme gayr gaz de evvelim bu kadar kefayat eder kefayat mikdarı derece gaye h yetişe çik mikdar ve derece 2 iktidar liyakat ehliyet bir işe kaf olup başka sene ihtiyac gösterme ma o adamın hakayiki vardırın gayeti müslimdir iktifa ve kanaat manasıyla gayet etmek demek pek doğru değildir iktifa demak
Kamus-ı Türki | Sayfa:1171 | Sıra:7
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük