كفارت - Keffâret

كفارت / Keffâret
Kamus-ı Türki


چ مم. ) سه عر. )مصدر.
كقا ربط حتی حل او رق
قوللانییورسهق ده ، كفار اسم
مبالغه سنك موننی اولوب، اصل
اورتیجی وا صحا ایدیجی دیمكدر ؛
و كفاره صورتنده قوللانلمق
اقتضا ایدردی.) بر مجبوریت
تحتنده ویا خطاءا واقع اولان
بر كناهی عفو ایتدیرمك امید
یله ح شرعیسی وجعله ویریلن
صدقه ویا طوتیلان اوروج و
سائره ، كناهدن ارینمه كفارت
اقتضا ایدر، كغارتی قولایدر ،
ممكندر كفارت یمین اجرا
اولنه میان بر یمینه قارشی ایجاب
ایدن حد شرعی كه صدقه و اوروج
و كوله یا خلاق ازاد ایتمكدن
عبارتدر.


çimim se ar mastır keza rabt hatta hal o rak kullanıyorsak de küffar isim mübalağa senin mevnini olup asl örtici va safa eydici dimindir ve küffara suretinde kullanılmak iktiza ederdi bir mecburiyet tahtında veya hitaben vaki olan bir günahı af ettirmek ümit yele h şer'isi vecayla verilen sıdka veya tutılan oruç ve saire günahdan arınma kefaret iktiza eder kğarty kavlenidir mümkündür kefaret yemyen icra olana meyan bir yemine karışı icap eden had şer'i ki sıdka ve oruç ve güle ya hallak azad etmekten ibarettir


Kamus-ı Türki | Sayfa:1171 | Sıra:1

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.