كراء - Kirâ
كراء / Kirâ
Kamus-ı Türki
ی
سد. عر. .١ بر منزل
كراه وقان و حیوان وسائر.
نك موقتا قوللانلمق اوزره صا—
حبی طرفندن دیكرینه ویرلمسی،
اجرت ، ایجار ، استیجار : كرا ایله
او، دكان ، بیكیر، ارابه طو.
تمق؛ او او كراده در؛ بو كوشك
كرایه ویریلیرمی ؟ .٢ بو صورتله
ویریلوب النان بر ملك و سائره
ایچون صاحبنه ویریلن اچمه ،
بدل ایجار ، اجاره : بو دكانك
كراسی قاچ غروشدر ؟ او كرا
سنی ویره مه مش ؟ كمی كراسی ق
ناولو؛ كرا بیكیری عاجرتله بیلن
حیوان؛ دیشی كراسی ع بر بیوك
ذاتك افطار ینه كیدن محتاجینه
یمكدن صكره ویریلن عطیه
اغزینی كرایه ویرمش ع
اغز بنی اچوب ده لقردی سو—
لمك ایستمینلر حقنده سویلنیر.
y sed ar 1 bir menzil kira kan ve hayvan vesair vesâirnin muvakkaten kullanılmak üzere ya habı tarafından diğerine verilmesi ücret icar isticar gere eyle o diken bykyr araba tv tutmak o o kirada dür bu köşk giraya verilirimi 2 bu suretle verilip alınan bir melek ve saire için sahibine verilen acma bedel icar açara bu dükkanın kirası kaç kuruştur o gere seni vere ma mış kimi kirası k navlı gere bykyry ücretle bilen hayvan dışı kirası a bir büyük zetin iftar yine giten muhtacına yemekten sonra verilen atiyye ağızını giraya vermiş a ağız beni acıp de lakırtı sev lemin isteminler hakında söylenir
Kamus-ı Türki | Sayfa:1153 | Sıra:19
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük
Kirâ - كراء maddesi sözlük listesi
Kamus-ı Türki sıradaki maddeler