كافل - Kâfil
كافل / Kâfil
Kamus-ı Türki
)ص. عر. : كافله . ) كفا—
كافل ق دی صه ) ١ بر ایشی
درعهده ایدن، أوستنه الان »
متعمد : جناب حق عبادینك
رزقنه كافلدر.٢ فیل ، ضامن.
s ar kafile kefa kâflık de de 1 bir işi deruhde eden üstüne elan müteammid cenab hak ibadının rızıkına kafîdir fil zamin
Kamus-ı Türki | Sayfa:1139 | Sıra:10
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük