كاف - Kâf
كاف / Kâf
Kamus-ı Türki
ص ا )عر. س. — تر.
كاف! زبانزدی : كف) ك حر
فنك اسمی ؛ كلف عریی ع كا .
نون كلمه سنده كی كبی تلفظ اولنان
ك كه عربیده مخرجی بوندن عبارت
اولوب، فارسی و تركچه ده دخی
بولنور؛ كاف فارسی گل»
وه گیت كلمه لرنده كی كبی
تلفظ اولنان ك كه ابتدا ایرانیلر
طرفندن علاوه اولنارق تركجه یه
دخی قبول اولنمشدر صاغر
كاف ع اڭ و دڭیز كبی
كلمه لرده كی كی گگڭزدن تلفظ
اولنور »ن كبی او قر تازه ك»
كه تركجه یه مخصوصدر.
s a urs ter kaf zebanzeti kefin har fenin üsmü kelef arryı a ki nun gülüme sendeki gibi telaffuz evlenen avlenenin ki irbide muhreci bundan ibaret olup farsı ve terkçe de dahi bulunur kaf farsı gel veh git gelme lerindeki gibi telaffuz avlenenin ki ibtida iraniler tarafından ilave evlenerek terkçe ye dahi kabul evlenmiştir sağır kaf a an ve deniz gibi gülüme lerdeki ki gözden telaffuz evleniren gibi o kır tâzen ki terkçe ye mahsustur
Kamus-ı Türki | Sayfa:1139 | Sıra:4
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük