قیی - kıyı
قیی / kıyı
Kamus-ı Türki
— ق ١ كار، اوچ، ناحیه :
بی بر قییی یه كلمك چایرك
قییلرنده ٢ دكیز كناری ، ساه
حل ، لب دریا وصله ایجادندین
اول كمیلر قییلری تعقیب ایدرلر
دی؛ كمی قبی یه دوشدی ؛ طالغه
انقاضنی قیی یه اتدی. ! دكیز
قییسی دخی دینیر) ا قییده
بو جاقده ع كوشه ده كنارده ،
اوته ده بریده . ١ قتی روزكاری ،
k 1 kar üç nahiye bi bir fiyi ye gelmek çayırın filerende 2 deniz kenarı sene hal leb derya vislecedendin ol gemiler fileri takib ederler de kimi kapı ye düştü dalga enkazını fi ye attı deniz kıyısı dahi denire kıyıda bucakta a köşe de kenarda evete de berride 1 katı rüzgarı
قره روزكا ری كیجه وقتی
اكثر پا قره دن د كبزه اسن
روزكار. ای صره ع ساحل
بوینجه ، ساحلی تعقیب ایده رك.
— . . قك ك
kara ruzkar ri gece vaktı ekser pa karadan d kebze esen revzkar ay sıra a sahil boyunca sahili takip ederek pek k
Kamus-ı Türki | Sayfa:1133 | Sıra:18
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük