قیل - Kîl

قیل / Kîl
Kamus-ı Türki


. عر. ) اصل قول دین
فیل ماضی مجولك مفرد مذكر
غائبی اولوب اسم كبی قوللانیر )
سوز، دیدی، كفت قیل و قال،
قال و قیل ع دیدی قودی ،
كفت و كو.


ar asl kul din fil mazi micvelin müfret müzekkir kaybı olup esim gibi kullanır söz dedi güft kıl ve kal kal ve kıl a didi kodu güft ve gev


Kamus-ı Türki | Sayfa:1131 | Sıra:4

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.