پر.٠ ١ یاغود قزیل و یاز یل. ص
قیز .١ قرمزی ، ال ، ار،
سرخ: قیزل الما قیزیل طوپراق ؛
قیزیل بو یا. )بو كوزل لغت مخصو—
صه طوروركن استانبولجه مترو
كیتیله بور كك بر نوعنه مخصوص
اولان »قرمزی ، لغتنك استعما لی
شایان تأسفدر.) .٢ قرمزی او
لا جق درجه ده ایصنمش قیزغین:
قیزل دمیر. .٣ اشقر: قیزیل
صقال . .٤ نوع وجنسسنده پك
مبالغه لی، اشیری درجه ده او
لان: قیزیل دلی. .٥ التین،
التیندن، مذهب، زرین تقیزل
الم، قیزیل قویون. مر. ا قیزل
اطە لر، مرمره ده استانبول
ق بنده كی كوچك اطه لر. ! قیذل
اغاج معروف بر جنس اورمان
اغاجی كه كراسته سی قوللانیلیر.
ا قیزیل باش .١ شاه اسماعیلك
بر صف عسكری ، سرخ سران.
.٢ غلاه شیعه دن بر طائخه .
ا قیزیل خسته لق اسم اولعرق
قیزل دینلن علت ساریه .
اقیزیل سوكوت سوكوت ا
جنك بر جنسی. ا قیزل شاب
اچیق افلاطونی رنك. ١ قیزله

pür 1 yahut kazıl ve yaz yel s fiz 1 kırımızı el er sürh kızıl elme kızıl toprak kızıl bu ya bu güzel lügat mahsus mahsûsa dururken istanbulca metre kitiyle bur gen bir nevine mahsus olan kırımızı lügatnın istimal ley şayan teessüftür 2 kırımızı o la cak derece de inmiş kızgın kızıl demir 3 aşkar kızıl sakal 4 nev cinsinde pek mübalağa ley aşırı derece de o olan kızıl deli 5 altın altından mezheb zeryen kayız alım kızıl koyun merâ kızıl ada ler mermere de istanbul k bindeki küçük ada ler kıl ağaç maruf bir cins orman ağacı ki kerestesi kullanılır kollanılıra kızıl baş 1 şah ismailin bir saf askeri sürh sırran 2 galebe şiadan bir taife a kızıl hasta lakk esim olarak kızıl dinlen illet sarrya akyızıl söğüt söğüt a cinin bir cenesi a kızıl şab açık eflatuni renk 1 kızla

یاپراق اغر اوتی. ا قیزیل یمور.
طء پاصقالیه یمورطه سی مكه
قزاموغه . بكزر و اوندن شدتلی
بر ساری خسته لق كه چوجقلره
عارض اولور و تنك اوزرنده
قرمزی قبارجقلر چیقارمیوب
بتون وجودك قیزارمه سنی موجب
اولور، اسقارلاتین. )قیزیل خسته.
لق دخی دینلیر)

yaprak ager avutya kizilimir tam paskalye yumurtası meke kızamıka benzer ve ondan şiddetli bir sarrı hasta lakk ki çocuklara arız olur ve tenin üzerinde kırımızı kabarcıklar çıkarmayıp bitin vücutun kızarma seni mucip olur askarlatyn kızıl hasta lakk dahi denilir

Kamus-ı Türki | Sayfa:1127 | Sıra:14

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük