قرابت - Karâbet
قرابت / Karâbet
Kamus-ı Türki
٢٠ ر ٤
ار ] شعر. )قرب دن) ١
قرابت ) خصملق، اقربالق ، صویجه
و ذریتجه انسانلر اره سنده كی
یاقینلق : اره مزده قرابت وار
در؛ قرابت صهریه ع قیز ایوب
ویرمكله استحصال اولنان مناسبت
ویاقینلق. )اصل تركجه سنه
دسترس اوله مدق.)
20 r 4 er şiir kurb den 1 karabet hasmlık akrabalık soyca ve zürriyetçe insanlar ere sendeki yakınlık ere müzde karabet var der karabet sihrye a fiz eyyip vermekle istihsal evlenen münasebet yakınlık asl terkçe sene desters ola müdikk
Kamus-ı Türki | Sayfa:1059 | Sıra:19
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük