فناء - Fenâ

فناء / Fenâ
Kamus-ı Türki


فنا سد. عر. .١ یوق اولمه ،
٤ ٥ زوال. بقاسزلق ، دوامسز.
لق ، عدم : فنا بولمق ع محو و
زائل اولمق دار فنا دنیای غانی.
.٢ صو. انسانك كندیندن و


fena sed ar 1 yok olma 4 5 zeval bekasızlık devamsız lakk adem fena bulmak a mahv ve zail olmak dar fena dünya gani 2 su insanın kendinden ve



بتون ماسوادن كچوب دریای
احدیته مستغرق اولمسی: فنا
ی اله .


bitin ma-sivadan gecip derya ehadiyyete müstağrak olması fena fenâ ala


Kamus-ı Türki | Sayfa:1005 | Sıra:17

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.