ن ضول ] )ز) سد. عر. )اصل
صو فضل ك جمعی اولوب
مفرد كبی قوللانیلیر) .١ فضله
و لزومسز شئ ویا سوز. .٢ حد
و حقی تجاوز ، حقسز و نامشروع
حركت نجاوز كارانه. بو الفضول
) اصلی ایو الغضول ) فضله
ولرومسز سوز سویلر و تجاوز.
كارانه حركتده بولونور )ادم).
ص تر. ) زبانزدی: فر دول)
خود بین و خود رأی و متكبر ،
سركش، كیرلی، متعظم : فضول
ادم هم كل هم فضول.

n ol z sed ar asl su fazlın cemi olup müfret gibi kullanılır 1 fazla ve lüzumsuz şey veya söz 2 had ve hakı tecavüz hakksız ve nameşru hareket tecavüz karane bu elfüzul ıslı ayı oğul fazla fazlalerimsiz söz söyler ve tecavüz karane harekette bulunur adım s ter zebanzeti fer düvel hod beyn ve hud rey ve mütekebbir serkeş kirli müteazzım füzul adım hem gül hem füzul

Kamus-ı Türki | Sayfa:999 | Sıra:2

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük