فراق - Firâk
فراق / Firâk
Kamus-ı Türki
سصذ. عر. ) فرق وبن
فراق! مفاعله بابندن مع. ثانی
اولوب، مشرقه» ڭڭ
دفدر) .١ ارن اكی ی
یر یرندن ایرلمسی، عاش مر
ه سندن ایری دوشمه سی، ]
لق. هجران ، فرقت: فراق یار
نار فراق. .٢ تر. حزن، مجزو
نیت، تأثر : كندیسنه بر فراق
ی
ssz ar fark vbn firak müsaade babından maa sani olup meşrekanın defter 1 eren akyı yer yerinden ayrılması baş mır merra senden eri düşmesi lakk hicran fürkat firak yar nar firak 2 ter hüzün cüz niyet teessür kendisine bir firak firâkı
Kamus-ı Türki | Sayfa:986 | Sıra:10
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük