فخر - Fahr
فخر / Fahr
Kamus-ı Türki
٤ سد عر. اویله جك
حر ا شئ ، مدار افتخار ، باعث
مفخرت اولان ذات، كندیسنه
نسبتی ویا كندیسیله مناسبتی او
لانلرجه شرف عد اولنان ذات،
مفخر ، سبب افخخار: فغرالعلماء ،
فخر عالم، فخر كائنات.
4 sed ar oyla çik har a şey medar iftihar bais mefharet olan zet kendisine nisbeti veya kendisiyle münasebeti o avlanlarca şeref add evlenen zet mefhar sebeb iftihar fğralalmai fahr alem fahr kainat
Kamus-ı Türki | Sayfa:983 | Sıra:18
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük