عفیف - Afîf
عفیف / Afîf
Kamus-ı Türki
صه. ص . عر : : عفیفه .
ععتص ] )دعفه دن ص) .١
ناموسلی ، عرضلی ، عرض و نا ٣
صورس و پرده سی اولان : عفیفه
بر قادین ٢٠ ارتكاب ایتمز،
مستقیم، اصحاب ناموس و استقا—
متدن : عفیف بر مامور.
de s ar afife izzet defadan s 1 namuslu arzlı arz ve na 3 suret ve perdesi olan afife bir kadın 20 irtikap etmez müstakim ashab namus ve astma istikâmetten afif bir memur
Kamus-ı Türki | Sayfa:942 | Sıra:8
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük