عجمی - Acemî

عجمی / Acemî
Kamus-ı Türki


— — ص عر. : عجمیه . .١
عجمی عربك غیری اولان
اقوام و اممدن برینه منسوب
بولنان، عرب اولمیان ، عربك
غیری. .٢ ایرانی، ایرانلی،
فرسی : او عربی بن عجمی. .٣
١٠ تجربه سز، معارتسز، ملكه
كسب ایتمه مش، مبتدی ، شا —
كرد، جمی اوغلانی ع یكیچری
شاكردی و ملازمی. .٢ یبانجی:
سز بورانك عجمیسی سكز غالبا.
)ابتدا لسان خصوصنده قولله —
نیلوب عرب اولمامغله ایی عربی
سویلیه مینلره دینلمش ، و بعده
تعمیم و اظلاق اولنمشدر.)


s ar acemi 1 accımı arabın gayrı olan akvam ve ümümden birine mensup bulunan arab olmayan arabın gayrı 2 ayıranı ayranlı fırsı o arabı bin acemi 3 10 tecrübe siz arsız mülke kesb itime mış mübtedi şa gird cemi oğlanı a yeniçeri şakirti ve mülazimi 2 yabancı siz boranın acemisi sekiz galiba ibtida lisan hususunda kulla bilip arab avlmamğle ayı arabı söyleye meynlere denilmiş ve bade tamim ve ahlak evlenmiştir


Kamus-ı Türki | Sayfa:929 | Sıra:4

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.