صه ع. ج: ظغون. .١
ظن ] سنی، صانمی یتمینأ
یلسكسزین اغلب احتمال ایله
حكم ایتمه ، كمان: بوكون كله
جكدر ظن ایدرم ؛ ظنم، ظنمه
كوره بوكون كیرلر؛ ظن ایتمه كه
بنم بو ایشده بر منفعتم واردر.
.٢ شبهه ، ترد، شك : بو ایشده
ظن حاصل اولدی؛ و حدانیت
حقنده ظنه تابع اولماملی؛ ظنونی
ذعندن چیقار ملی ؛ فلاسفه نك
اكثر مطالعاتی ظن و خیالدن
عبارتدر.) حسن ظن بر ادم
حقنده ایی بر كر و مطالصه
حاصل ایتمه ، كندیسنی ایی بیلمه ،
توجه . ا سوه ظن بری حقنده
كوتی بر فكر و مطالعه پیدا ایتمه
كندیسنی كوتی ظن و فرض ایتمه :
حقمده كی حسن ظننی سو ظنه

de acc bütün 1 zann seni sanmı yetmine yelsinsizyen ağleb ihtimal ile hakım itime güman bugün gele çiktir zann ederim zannım zanıma göre bugün giyerler zann itime ki binim bu işte bir menfaatım vardır 2 şüphe terin şekk bu işte zann hasıl oldu ve hidanıt hakında zanna tabi olmamalı zununu ze'andan çıkar mülü felâsifenin ekser mütalaatı zann ve hayyaldan ibarettir hasen zan bir adam hakında ayı bir ker ve mütalaa hasıl etme kendisini ayı bilime tuca seve zann biri hakında kötü bir fikr ve mutalaa peyda etme kendisini kötü zan ve farz etme hakımdaki hasen zanını sev zanna

تحویل ایتدیلر. ا ظن غالب ع
علم یقینه قریب اولان ظن.
١٠٠ سد. جم عر. فد :
ظنون ظن. با ظن. —

tahvil eyyttilere zann galip a ilm yakine karib olan zan 100 sed cem ar fed zunun zann ba zan

Kamus-ı Türki | Sayfa:918 | Sıra:27

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük