ظاهر - Zâhir

ظاهر / Zâhir
Kamus-ı Türki


. ص. عر. :: ظاهره ٠
ظاهر )ه ور دن س.)
.١ میدانده اولان، اچیق ،
آشكار بو بر امر ظاهردر.
.٢ بدیهی، مشبت ، هویدا: دلیل
ظاهر. ا ظاهر اولمق، ظهور
ایتمك، میدانه چمقصق. كصد.
عر. بر شیثك میدانده و اچیقده
اولان صورتی ، خارج ، باطن
مقابلی، كورینور صورتی: بو
ادمك باطننی الله بیلیر اما ظا.
هری پك ایی كورینور ؛ ظا —
هرده صطادن كورینور؛ باطف
ظاهر ینه اویماز. ك ح. تز.
البته ، شبهه سز ظاهر یارین
كله جكدر ؛ اویله در ظاهر!


s ar zahire ve zahire ver dens 1 meydanda olan açık eşkar bu bir emr zahirdir 2 bedihi muhabbet hüveyda dilil zahiren zahir olmak zuhur etmek meydana çıkmak kasd ar bir şeyin meydanda ve açıkta olan sureti hariç batin mukabili göryenir sureti bu adımın batinini alla bilir ama ya heri pek ayı göryenir ya herde hatadan göryenir batıl zahir yine oymazın h tez elbette şübhe siz zahir yarın güle çiktir oyla dür zahir


Kamus-ı Türki | Sayfa:917 | Sıra:6

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Zâhir - ظاهر maddesi sözlük listesi

Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.